madlennam

ERRAD to co we mnie siedzi i mnie otacza, to coś bardzo skomplikowanego.Nie ma na to słów... Poprostu czuję się troszkę pokrzywdzona. Niemusiało się tak stać jak się stało i wiem, że są wśród NAS inni, którzy czują siępodobnie jak ja.Jeśli chodzi o miłość, to uważam, że jeszcze jej nie spotkałam. Jak narazie spotkałam samo zło i brutalność, chyba że ja nie umiem kochać. Owszem są wokół mnie ludzie, którzy mnie kochają i ja ichteż bardzo kocham,bo w najtrudniejszych dla mnie chwilach w szpitalu ONI byli ze mną, trzymali za rękę gdy się bałam ale ja chyba niepotrafię otworzyć serca na miłość.Za dużo tam dziur...  

Z tymi moimi marzeniami to jest tak, że raczej nie mają powodzenia sięspełnić! Dlaczego? Bo marzę głównie o tym aby być zdrową, a ja nie będę już zrowa. Ostatnie 1,5 roku to pasmo wielkich przemian w moim życiu. Niestety nigdy już nie będę normalnie funkcjonować ruchowo a to powoduje pewne obciążenia na mej psychuce. Martwię się, czy jutro będzielepiej czy też gorzej. Od dwóch tygodni niestety nie jest dobrze. Boli mnie kręgosłup, a dziś lekarz mi powiedział, że wkrótce może odmówić mi posłuszeństwa. Żyję sobie w moim małym świecie, który praktycznie zaczął się już w wieku 2 latek. Jak rozmawiam czasem o moich dolegliwościach i chorobie z ludzmi, którzy są 100% zdrowi nie roumieją mnie a mi ciężko mówić oswoich dolegliwościach. Najlepiej czułam się w Reptach. Wśród ludzi po podobnych przejściach jak jak.Oni mnie rozumieli i nadawaliśmy na tych samych falach.Wspieraliśmy się wcierpieniu,gdy nadchodziłsilny ból. Teraz jestem sama, czasem się odwiedzamy...

Nie jestem w stanie uczestniczyć w normalnym życiu, również w pracy niemogę wszystkiego robić. No i tak to ze mną jest pokrótce.

POZDRAWIAM

Usłyszałam dziś historię pewnego człowieka - mężczyzny. Opowiedział mi jak w jego życiu pojawiła się "biała dama". Opowiedział o tym jak narkotyki gowciągły i o tym jak był już na dnie i jak pewnego dnia postanowił walczyć z nałogiem. Od tamtych wydarzeń mija już 10 lat lecz niestety pozostało coś po tym na stałe- HIV.

Ggdy go tak słuchałam, to łzy napływały same do oczu, żal mi go było izastanawiałam się co ludzi ciągnie do nałogów. Nigdy tego nie zrozumiem chyba. dlatego też nasówa mi się myśl:

                                 czasem trzeba się trochę zgubić, żeby odnaleźć właściwą drogę

Tylko nie każdy potrafi w ciemnościach trafić na tą właściwą drogę. Życzę Wszystkim aby odnaleźli ją..... 

Moje życie w jednej sekundzie? Zakręcone! Nie wiem dlaczego tak się dzieje, ale wszystko co złe dotyka mnie. Duszę swoje emocje a one mnie przygniatają. Nie potrafię mówić o swoich słabościach i krzywdach. Boję się wręcz o tym mówić? Chyba potrzebuję pomocy, ale nie potrafię po nią sięgnąć.

Znów mnie życie przytłacza, a zakręt w jaki weszłam jest zbyt ostry abym go przebrnęła o własnych siłach. Już nie daję rady. Wszystko się wali, a koszmar z tamtych lat znów powraca w me życie. Znów sięga po mnie ręka przemocy i krzywdy, a aj nie umiem się obronić. Brak mi sił. To smutne bardzo, gdy rano ubieram się w uśmiech i idę w tłum, by pomagać innym a mi nikt nie umi pomóc, bo nie wie co się dzieje.

MAM JUŻ DOŚĆ................

Hmm. kto ma sobotnie wieczory niech się cieszy, bo ja jutro idę do pracy.... niestety! Ale za to w przyszły weekend będe mieć dłużej wolne bo już od piątku za jutrzejszą sobotę. Dziś mnie zostawili sami... a ja dopiero jestem tydzień w pracy. Mam nadzieję, że nic nie będzie się działo i że dam sobie radę.

W życiu prywatnym troszkę kłopocików, ale trzeba sobie radzić... Najgorsze jest to, że nie mam się komu wyżalić.... No cóż mój pies skazany jest na słuchanie mnie w samotne wieczory... Szkoda tylko, że nie umie mi odpowiedzieć.