Piątek jest cudowny! Przynajmniej 3 marca! Byłam dziś na szkoleniu "Jak pisać projekty w ramach Eurpejskiego Funduszu Społecznego". Firma szkoleniowa zafundowała teczki, długopisy,kubki, ciacha, kawę i herbatę, wodę do picia, materiały szkoleniowe, no i obiad:) Był przepyszny!!! W poniedziałek druga część i znów obiad:) Już nie mogę się doczekać. Lubię wiązać przyjemne z pożytecznym:)
BUŹKI
Dziś pierwsza wypłata z nowej pracy! Oj kiepsko tu płacą, ale dobre i to bo straszne długi mam więc całą przeznaczę na ich spłątę :( Właśnie siedzę w pracy i spoglądam na zegarek, bo o 20:00 kończe i wreszcie pojade do domku! Przekichane tak pracować po "Nocach". Jak wracam to jest juz 21:00 i nie mam na nic ochoty - nawet na ćwiczenia, ale zmuszam się, bo dzień bez ćwiczeń, to dzień stracony. Na szczęście jutro na 9:00 więc o 18:00 będę w domku i zdążę jeszcze "pomyć po śniadaniu" :)
Oki idę "przepić" wypłatę:) Może na litr mleka mi wystarczy:) hihi
ERRAD to co we mnie siedzi i mnie otacza, to coś bardzo skomplikowanego.Nie ma na to słów... Poprostu czuję się troszkę pokrzywdzona. Niemusiało się tak stać jak się stało i wiem, że są wśród NAS inni, którzy czują siępodobnie jak ja.Jeśli chodzi o miłość, to uważam, że jeszcze jej nie spotkałam. Jak narazie spotkałam samo zło i brutalność, chyba że ja nie umiem kochać. Owszem są wokół mnie ludzie, którzy mnie kochają i ja ichteż bardzo kocham,bo w najtrudniejszych dla mnie chwilach w szpitalu ONI byli ze mną, trzymali za rękę gdy się bałam ale ja chyba niepotrafię otworzyć serca na miłość.Za dużo tam dziur...
Z tymi moimi marzeniami to jest tak, że raczej nie mają powodzenia sięspełnić! Dlaczego? Bo marzę głównie o tym aby być zdrową, a ja nie będę już zrowa. Ostatnie 1,5 roku to pasmo wielkich przemian w moim życiu. Niestety nigdy już nie będę normalnie funkcjonować ruchowo a to powoduje pewne obciążenia na mej psychuce. Martwię się, czy jutro będzielepiej czy też gorzej. Od dwóch tygodni niestety nie jest dobrze. Boli mnie kręgosłup, a dziś lekarz mi powiedział, że wkrótce może odmówić mi posłuszeństwa. Żyję sobie w moim małym świecie, który praktycznie zaczął się już w wieku 2 latek. Jak rozmawiam czasem o moich dolegliwościach i chorobie z ludzmi, którzy są 100% zdrowi nie roumieją mnie a mi ciężko mówić oswoich dolegliwościach. Najlepiej czułam się w Reptach. Wśród ludzi po podobnych przejściach jak jak.Oni mnie rozumieli i nadawaliśmy na tych samych falach.Wspieraliśmy się wcierpieniu,gdy nadchodziłsilny ból. Teraz jestem sama, czasem się odwiedzamy...
Nie jestem w stanie uczestniczyć w normalnym życiu, również w pracy niemogę wszystkiego robić. No i tak to ze mną jest pokrótce.
POZDRAWIAM
Usłyszałam dziś historię pewnego człowieka - mężczyzny. Opowiedział mi jak w jego życiu pojawiła się "biała dama". Opowiedział o tym jak narkotyki gowciągły i o tym jak był już na dnie i jak pewnego dnia postanowił walczyć z nałogiem. Od tamtych wydarzeń mija już 10 lat lecz niestety pozostało coś po tym na stałe- HIV.
Ggdy go tak słuchałam, to łzy napływały same do oczu, żal mi go było izastanawiałam się co ludzi ciągnie do nałogów. Nigdy tego nie zrozumiem chyba. dlatego też nasówa mi się myśl:
czasem trzeba się trochę zgubić, żeby odnaleźć właściwą drogę
Tylko nie każdy potrafi w ciemnościach trafić na tą właściwą drogę. Życzę Wszystkim aby odnaleźli ją.....